Varði doktorsritgerð um sýn fornleifafræðinnar á ævi kotbónda
Kristján Mímisson hefur varið doktorsritgerð í fornleifafræði við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands. Ritgerðin ber titilinn A Life in Stones. The Material Biography of a 17th Century Peasant from the Southern Highlands of Iceland. Andmælendur við vörnina voru dr. Vesa-Pekka Herva, prófessor við Háskólann í Oulo, og dr. Laurie Wilkie, prófessor við Kaliforníuháskóla, Berkeley. Ritgerðin var unnin undir leiðsögn dr. Gavins Lucas, prófessors í fornleifafræði við Háskóla Íslands og aðrir í doktorsnefnd voru dr. Steinunn Kristjánsdóttir, prófessor í fornleifafræði, og dr. Sigurður Gylfi Magnússon, prófessor í sagnfræði við Háskóla Íslands. Sverrir Jakobsson, varaforseti Sagnfræði- og heimspekidieldar, stjórnaði athöfninni sem fór fram í Hátíðasal í Aðalbyggingu Háskóla Íslands föstudaginn 6. mars síðastliðinn.
Um rannsóknina
Rannsóknin byggir á uppgreftri á kotbýlinu Búðarárbakka í Hrunamannahreppi þar sem maður að nafni Þorkell bjó á síðari hluta 17. aldar. Bæjarrústin og sérstakt gripasafn veita áhugaverða sýn á ævibrot kotbóndans. Persónu og vitund Þorkels var ekki aðeins stýrt af mannlegu hugviti og fyrirætlan heldur líka af efnislegum hlutum og eiginleikum þeirra. Steinar urðu þannig eðlislægur þáttur vitundar Þorkels svo úr varð samsett persóna mannlegra og hlutlegra þátta. Samband Þorkels á Búðarárbakka við steinana veitti honum líf á sama hátt og steinarnir, í gegnum sambönd sín við mennskuna, öðluðust líf.
Doktorsefnið
Kristján Mímisson lauk M.A.-prófi í fornleifafræði og líffræðilegri mannfræði frá Universität Hamburg árið 2002. Áður stundað hann nám við Albert-Ludwigs Universität í Freiburg og Universität Basel. Á námsárum í Þýskalandi naut Kristján námsstyrks frá DAAD og í doktornámi úr Háskólasjóði Eimskipafélags Íslands. Kristján hefur í rúm tíu ár kennt fornleifafræði og líffræðilega mannfræði við Háskóla Íslands auk þess sem hann hefur starfað við fornleifarannsóknir á Íslandi, Noregi, Þýskalandi og Sviss. Kristján starfar nú við Háskóla Íslands sem fræðimaður í öndvegisverkefninu Heimsins hnoss: Söfn efnismenningar, menningararfur og merking.
